Uniwersytet Wrocławski

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego prof. Lena Kolarska-Bobińska wręczyła na Zamku Królewskim w Warszawie Nagrody Ministra Nauki dla znakomitych polskich naukowców oraz wybitnych nauczycieli akademickich. Wśród nagrodzonych znalazł się prof. Leszek Pacholski z Instytutu Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego, matematyk, informatyk, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego w kadencji 2005–2008. Nagrodę Ministra Nauki prof. Leszek Pacholski otrzymał za wybitne osiągnięcia w opiece naukowej i dydaktycznej.

Prof. Leszek Pacholski urodził się 11 lutego 1945 r. w Osnabrück. Studiował matematykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego (1962–1967). Stopień naukowy doktora (1970) i doktora habilitowanego (1972) nauk matematycznych uzyskał w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk. Tytuł profesora nauk matematycznych otrzymał w 1993 roku. Po studiach został asystentem (1967–1968) w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Na lata 1968–1994 związał się z Instytutem Matematycznym PAN, gdzie był starszym asystentem (1968-1970), adiunktem (1970–1974), docentem (1974–1993) i profesorem nadzwyczajnym (1993–1994). W Instytucie pełnił funkcję kierownika Zakładu Podstaw Matematyki (1973–1993), był członkiem rady naukowej (1976–1995) oraz kierownikiem Oddziału Instytutu we Wrocławiu (1980–1990). W październiku 1994 roku powrócił na Uniwersytet Wrocławski i został profesorem zwyczajnym w Instytucie Informatyki. Pełnił w nim wiele funkcji administracyjnych: kierował studiami doktoranckimi (1980–1985), Zakładem Teorii Informatyki (1995–1998), Zakładem Języków Programowania (1998–2005) oraz pełnił (1996–2005) i nadał pełni (od 2008) funkcję dyrektora tego instytutu.

Stażysta Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley oraz profesor wizytujący na Katolickim Uniwersytecie w Nijmegen, Uniwersytecie Simona Frasera w Burnaby, Uniwersytecie Yale, Uniwersytecie w Trento, Uniwersytecie Blaise’a Pascala w Clermont-Ferrand, Uniwersytecie Oksfordzkim, Uniwersytecie w Caen, Uniwersytecie Paris-Sud – Paryż XI, Uniwersytecie w Nancy, Uniwersytecie Princeton, Uniwersytecie Ludwiga Maximiliana w Monachium oraz w Krajowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) w Marsylii. Był członkiem władz międzynarodowych organizacji naukowych, m.in. European Committee of the Association for Symbolic Logic (przewodniczący Komitetu w latach 1996-1998), komitetu wykonawczego European Association for Computer Science Logic (1992–1997), ACM (Association for Computing Machinery) Membership Activities Board, ACM Committee on Eastern and Central Europe, członek Advisory Committee of LICS (Logic in Computer Science), członek zarządu Informatics Europe (od 2012) i EQANIE (European Quality Assurance Network for Informatics Education) (od 2014), w latach 1999-2003 członek (2001–2002 przewodniczący) jury amerykańskiej nagrody za najlepszą rozprawę doktorską z informatyki (ACM DDAward). Członek zespołu do spraw Infrastruktury Informatycznej w Komitecie Badań Naukowych, Komitetu Informatyki Polskiej Akademii Nauk (od 1999), członek Państwowej Komisji Akredytacyjnej (2004–2005). Członek komitetów redakcyjnych Annals of Pure and Applied Logic, ACM Transactions on Computational Logic, Fundamenta Mathematicae i Colloquium Mathematicum.

Prof. Pacholski odbiera Nagrodę z rąk minister Leny Kolarskiej-Bobińskiej

Laureat nagrody Polskiego Towarzystwa Matematycznego dla młodych matematyków (1969), nagrody głównej PTM im. Stefana Banacha (1974), nagrody naukowej Wydziału III Polskiej Akademii Nauk (1975), nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1994), nagrody indywidualnej I stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia organizacyjne (2008). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2000) oraz Złotym Medalem Uniwersytetu Wrocławskiego (2011).

Prowadzi badania naukowe z zakresu logiki matematycznej i jej zastosowania w informatyce, programowania w logice i teorii języków programowania. Zajmuje się teorią modeli, więzami mnogościowymi, równaniami na słowach, prawami zero-jedynkowymi, logiką z dwiema zmiennymi, analizą statyczną. Z powyższych badań opublikował ponad 30 prac naukowych. Wypromował 26 doktorów.