W 2001 roku prof. Ludomir Newelski został laureatem nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (tzw. Polskiej Nagrody Nobla) w dziedzinie nauk ścisłych. Nagroda została przyznana za prace dotyczące logicznych podstaw matematyki, a wiążą się z klasyfikacją modeli teorii pierwszego rzędu. Ich głównym przedmiotem jest hipoteza Vaughta, odnosząca się do liczby modeli przeliczalnych teorii matematycznej.
Współczesna teoria modeli jest ściśle związana z takimi klasycznymi działami matematyki, jak algebra i analiza. Decydującą rolę w powstaniu tej teorii w latach 50. ubiegłego wieku odegrał jeden z najwybitniejszych logików na świecie, Polak Alfred Tarski. Wyniki prac prof. Newelskiego, jak również rozwinięte przez niego w ich trakcie narzędzia, pozwalają lepiej zrozumieć naturę pewnych podstawowych struktur występujących w matematyce, takich jak np. grupy, ciała i związane z nimi geometrie. Stanowią istotny postęp na drodze do dowodu hipotezy Vaughta.
Prof. Ludomir Newelski urodził się w 1960 r. Ukończył studia matematyczne w Instytucie Matematycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, następnie uzyskał stopień doktora w Instytucie Matematycznym PAN, gdzie pracował do 1994 r. i habilitował się w 1991 r. Od 1994 r. do chwili obecnej pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1998 r. uzyskał tytuł profesora. Za wybitny wkład w teorię modeli związany z badaniami nad hipotezą Vaughta został zaproszony do wygłoszenia referatu w sekcji ,,Logika'' na Międzynarodowym Kongresie Matematycznym w Berlinie w 1998 r. Od 2007 roku jest dyrektorem Instytutu Matematycznego UWr. Jego zainteresowania badawcze to przede wszystkim teoria modeli, a także teoria mnogości, podstawy matematyki, algebra.
